Witte rook

Ik wil je wel, ik wil je niet

Van al dat willen komt verdriet

Het is maar hoe je het beziet

Wil ik nu wel of wil ik niet?

Je bent zo mooi en ook zo zacht

Maar straks krijg jij me in je macht

Ga dus maar weg en blijf nu daar

de liefde weegt zoveel te zwaar

Draperieën vol twijfels  hangen om me heen

Ik tuur in het donker en voel me zo alleen

Blijf hangen in de cirkel en ik kan nergens heen

Ik wil je wel ik wil je niet

Alleen miserie in ‘t verschiet 

Straks word ik bang om te verliezen

Het is zo moeilijk kiezen

En hoe je ‘t ook bekijkt

Op het moment dat je bezwijkt

Is niets nog wat het lijkt

Ik wil je wel, ik wil je niet

Kom je te dicht, dan vlucht ik full speed

En dan beseffen da ‘k je mis

oh, ‘t is tijd dat ik beslis

Wil ik nu wel of wil ik niet?

Geen witte rook, vandaag nog niet

Ga ik er voor of ga ik niet

Liefde als een zwarte piet

Ik stel het uit, of nee, toch niet

Ik voel mezelf een drama-queen

Draperieën vol twijfels  hangen om me heen

We turen in het donker iedereen alleen

Een eindeloze cirkel we kunnen nergens heen

Ik wil je wel ik wil je niet

Hoewel ik wel van jou geniet

Het is maar hoe je het beziet

Wil jij me wel of wil je niet

Ha! 

De kaarten zijn dooreengeschud

En straks ben ik weer kop-van-jut

Ik kan niet anders dan verliezen

Het heeft geen nut voor jou te kiezen

Liefde is een werkwoord

Ik ben weer eens verliefd en dit keer is hij echt de max

Hij is wel wat ouderwets, hij heeft zelfs nog een fax

Hij houdt de deur voor me open en hij wou me bloemen kopen

Toen heb ik wel bedankt gezegd

En duurzaamheid heruitgelegd.

Ik vind hem heel bijzonder want hij is heel erg galant

maar zijn ouderwetse trekjes vind ik soms wel wat gênant

hij houdt van handgeschreven brieven

dat vind ik echt fantastisch

maar die hartjes in de kantlijn maken het zo plastisch

Ja, zijn zinnen zijn bombastisch

maar dat vind ik niet zo erg, ik reageer dan ook niet drastisch

maar ik denk er het mijne van

heropvoeden die handel

wat moet ik met zo’n man

ja, liefde is een werkwoord, ik weet er alles van

Liefde is een werkwoord, en ik werk graag aan jou

liefde is een werkwoord, omdat ik van je hou

liefde is een werkwoord

Ik stuur hem naar de fitness, de vorm kan net iets beter

van teddybeer naar Rambo, geef het toe, da’s net iets heter

De liefde van de man gaat door de maag, dus kokkerellen

maar geen plofkip, of geen steak, dat kan ik wel vertellen

dooie beesten vind ik vies, en tofu is echt lekker

alle groentjes moet hij proeven, aan tafel geen gemekker

ja liefde is een werkwoord, straks weet hij er alles van

dat weet ik nu wel zeker, omdat perfectie kan

Liefde is een werkwoord, en ik werk graag aan jou

liefde is een werkwoord, omdat ik van je hou

liefde is een werkwoord

Ik maak van jou een betere man, al duurt dat nog wel even

Geduldig ben ik zeker, maar ook heel erg gedreven

Voor de liefde moet je werken, maar niet alleen in bed

rust niet of je lauweren, waar mijn wil is, is een wet

jij wordt de beste versie van jezelf, daar help ik je wel mee

maar wat tegenspraak betreft… ik heb je liefst gedwee

Liefde is een werkwoord, en ik werk graag aan jou

liefde is een werkwoord, omdat ik van je hou

liefde is een werkwoord, en ik werk graag aan jou

liefde is een werkwoord, en dat neem ik heel erg nauw

Het kontje van de buurvrouw

Mijn buurman beweert dat ie zo links is als de pest

Maar in de liedjes die hij schrijft kun je ‘t niet horen aan de tekst

Hij zingt nooit over racisme, fascisme of nazisme

Het enige wat hem inspireert is plat hedonisme

Hij is geen protestzanger, hij gaat nooit echt tekeer

Over wat dan ook dat mij toch dagelijks mateloos irriteert

Waarom niet over kerncentrales of vervuilende industrie

Desnoods over de maatregelen tijdens de pandemie

Maar nee, nee nee

Oh nee nee nee

Hij zingt over het kontje van de buurvrouw

Ja, de hele dag door

Het kontje van de buurvrouw

Man zing toch over iets anders of gebruik een metafoor

Zing over de derde wereld, de vierde wereld, de hebzucht van de mensen

Of over vluchtelingenkampen en een wereld zonder grenzen

Het klimaat is ook om zeep, schrijf dat eens in een song

Het werd hoog tijd dat iemand de plastic soep bezong

De jeugd die krijgt geen kansen meer, de werkloosheid stijgt

De kloof tussen arm en rijk, ‘k snap niet dat hij daarover zwijgt

En agressie tegen minderheden van allerlei slag

Mensen worden zelfs kwaad van een regenboogvlag

Maar nee, nee nee

Oh nee nee nee

Hij zingt over het kontje van de buurvrouw

Da’s nu al drie dagen aan één stuk

Het kontje van de buurvrouw

Lekker

Mens, waarover maak jij je zo druk

Als ze het gras afrijdt, dan merk ik dat ik staar

Ik volg elke beweging, grijp naar mijn gitaar

Het kontje van de buurvrouw

Je wilt niet weten wat ik denk

Het kontje van de buurvrouw

Een godsgeschenk

Het kontje van de buurvrouw

‘t is al een hele week aan de gang

Lekker

Het kontje van de buurvrouw

Er is iets grondig mis met je hormonale drang

Want de kinderarbeid kan toch stilaan wel de wereld uit

Maar ook daarover hoor ik niks, interesseert het jou geen fluit?

Elk kind heeft recht op onderwijs, op zorg en op geluk

Maar wij willen kleren aan dumping-prijzen en maken levens stuk

Het enige waar hij over zingt is madam haar achterwerk

Haar kont bezingen is zijn allergrootste meesterwerk

Zo vallen voor een vrouw haar billen, hij is vast niet goed snik

Ze woont naast hem, zingt hij, maar zijn buurvrouw dat ben ik

Maar nee, oh nee

Nee nee Oh nee 

Oe oe oe

Het kontje van de buurvrouw

Mmm, da’s zo lekker

Het kontje van de buurvrouw

Jaja

Het kontje van de buurvrouw

Al maandenlang door

Het kontje van de buurvrouw

Intussen zingt de hele straat in koor

Het kontje van de buurvrouw

Midlife crisis

De dag dat ik je liet gaan deed alles pijn

Soms is het zo vermoeiend om opnieuw alleen te zijn

Het zoeken naar nog maar eens een nieuwe ware jacob

Eindigt via Tinder in een super saaie blowjob

Ik heb de pest aan oppervlakkigheid

Ik ontdek een andere vorm van penisnijd

Midlife crisis

‘t is nu of nooit 

emotioneel berooid

ik heb het nooit geleerd  

me telkens weer opnieuw bezeerd

en wat ga ik er aan doen 

ik zet de liefde op rantsoen

En elke keer opnieuw slecht landen, stranden,

verbroken banden en een hoop pijn, de pijn van het zijn

Tot ik weer de liefde vind

Eerst mezelf in dat eeuwige kind

En daarna jou volledig verblind

De liefde als een antwoord

Waaiend in de wind

Midlife crisis

Ja ‘t is nu of nooit 

Ik heb mezelf met jeugd getooid

Zou ik het dan toch hebben geleerd 

Me niet voor helemaal niks bezeerd

Wat kan ik er aan doen   

Liefde zet ik nooit meer op rantsoen

Komt er ooit een einde aan

Dat hunkeren naar de volle maan

Is het wachten op Godot

De liefde is altijd postuum en dat vind ik maar zozo

Midlife crisis

Ja, nu of nooit   

En opnieuw gekooid

Nee ik heb echt niks geleerd

Doe nog steeds alles volledig verkeerd

wat kan ik er aan doen    

Maar liefde hoort toch echt niet op rantsoen

Het meisje van je dromen

Wanneer ik staar naar het plafond
Terwijl jij zwoegt, onder het deken
Vraag ik me af hoe dit begon
Waarom ben ik zo gauw bezweken

Is het de angst alleen te zijn wanneer ik oud ben en versleten
Of is het teveel rode wijn waardoor ik straks niks meer zal weten

Je hebt me glimlachend gezien
Terwijl ik dacht aan betere tijden
Die tijden komen nog misschien
Maar jou, jou wou ik eigenlijk mijden

Ik heb geen nood aan avontuur
Geen romantiek, geen nieuw verlangen
Ik wil slapen op dit ochtenduur
Waarom heb ik me laten vangen

Je enthousiasme raakt wel op
Je weet dat ik nooit meer zal komen
Ik help je ook niet naar de top
Ik ben niet het meisje van je dromen

Is het de angst alleen te zijn wanneer je oud bent en versleten
Of is het teveel rode wijn zodat je alles kan vergeten

Je valt nu vast wel gauw in slaap
Dan neem ik heel erg stil de benen
Het duurt nog even en ik gaap
Daar trap ik vast mee op je tenen

Ik word plots wakker in je armen
Ergens ben ik een stukje kwijt
Veel te veel wijn en al je charme
Verzopen in een overdosis spijt

Is het de angst alleen te zijn wanneer we oud zijn en versleten
Of is het teveel rode wijn omdat we alles willen vergeten?

Groene droom

Gisteren wou ik mijn dromen vangen
Helaas dat ging niet door
Ik zocht de hele dag
Maar ze waren er vandoor
En dus moet ik weer op pad
Want zonder dromen lijkt mijn hoofd een dooie stad
Donker zwart gat

Buiten waait de wind ballorig
Buiten is het koud
Buiten is zo vlijtig
Niks waar ik van houd
Mijn hoekje en mijn dromen
En de zon die op me schijnt
Alleen jammer dat de laatste tijd
De droom zo snel verdwijnt

Vroeger was het anders
Eentje was genoeg
Voor een hele week vertier
Maar vroeger dat is vroeger
En daar droom ik nou soms van
Wel een halve dag plezier

Ik ben op zoek naar nieuwigheden
Waar een droom iets van kan maken
Maar alles wat ik zie doet me in nachtmerries ontwaken
En toch wordt het steeds dringender
Die stomme tijd van doen
Misschien zoek ik verkeerd
Want hier draait alles om fatsoen

Vroeger oh daar ga ik weer
Maar toch heb ik de indruk dat zelfs de kleur van het gras
Vroeger een heel stuk groener was

Stop nou es heel even
Met zeuren en met klagen
Ik heb er net eentje te pakken
Ze was bijna aan het vervagen
Het is een hele kanjer ja hier kan ik een hele tijd mee doen
Wat er in staat zeg ik lekker niet
Alleen dit de kleur is groen

Nou iedereen welterusten
We zien elkaar nog wel
Als ik binnen een paar dagen
Terug ben in de hel
Nou welterusten

Voor de lieve vrede

Voor de lieve vrede
Volg ik je overal gedwee
Voor de lieve vrede
Ga ik zelfs naar je ouders mee
Voor de lieve vrede
Lach ik om de grappen van je pa
Luister ik minzaam maar ’t gezaag van je ma

Voor de lieve vrede
Zeg ik elke ochtend goeiemorgen schat
Voor de lieve vrede
Ga ik elke avond voor je plat
Voor de lieve vrede
Aanhoor ik al je flauwekul
En knik terwijl ik glimlachend de glazen vul

Maar ik ben zo moe, en het doet er niet toe
Ja ik ben jou zo moe, ‘k vind da ‘k mijn tijd met jou verdoe

Voor de lieve vrede
En jij die denkt dat je alles mag
Voor de lieve vrede
Pik ik al je wangedrag
Voor de lieve vrede
Maak ik me nooit meer kwaad
Maar hoe stiller ik word des te harder jij slaat

Voor de lieve vrede
Doe ik alsof jij alles kan snappen
Voor de lieve vrede
Nee je zal me nooit betrappen
Voor de lieve vrede
Zuip ik me ladderzat
En als je weg bent neuk ik de buurman plat

En ik ben zo moe, het doet er steeds minder toe
Oh ik ben jou zo moe, ik wil hier weg maar ik weet niet hoe
Zo moe, zo moe

Ja ik ben zo moe, maar het doet er niet toe
Ja ik ben jou zo moe
Zo moe het doet er steeds minder toe
Ja ik ben jou zo moe
Ik wil hier weg maar ik weet niet hoe

Alles gaat voorbij

Hier zit je nu
Recht voor mij
Ik heb naar jou verlangd
Maar nu ben ik vrij

Het zegt me niets meer
Je gaat tekeer
Over dezelfde dingen als weleer

Ooit kon ik geen uur zonder jou
Ik bleef je ondanks alles trouw
Maar nu verveel ik me kapot
Wat heb ik mezelf toch zwaar bedot, bedot
Echt bedot

Je was de man van mijn leven
Je deed me telkens weer zweven
Je haalde mij ook graag naar beneden
Ik had je toen beter vermeden

Hier zit je nu
Recht voor mij
Het is best cru
Maar wie ben jij

Had ik maar een excuus
Maar daar zijn ze met de hoofdmenu’s
Je bent de saaiste man ooit
Met jou herbegin ik nooit, nooit, nooit, nooit, nooit
Nee, nooit

Ik wil hier weg maar je praat zo graag
En ik denk, man wat ben jij een zaag
Denk jij nu echt dat ik jou nog wil
Ik besef nu, ’t was maar een gril, een gril
Echt een gril

De ober lijkt me leuker en echt lief
Hij is beleefd en dat zonder motief
Misschien blijf ik nog even
Ik wil hem mijn nummer geven

Hier zit je nu
Recht voor mij
Hoe raak ik je kwijt
Liefst zonder strijd

Nee ‘k wil geen dessert, niet deze keer
Ik weet het, ik verpest weer eens de sfeer
Ga dan, ja eet maar vlug je steak
En als jij weg bent bestel ik cake

De ober zal me dan wel troosten schat
Er is een kans dat ik me helemaal bezat
Misschien brengt hij me thuis en wordt het wat
Want met jou heb ik het toch echt wel gehad, gehad
Echt gehad

Hier zit je nu
Recht voor mij
Ik zeg jou salut
Alles gaat voorbij


Alles gaat voorbij

Morgen ben ik nooit meer bang

Ik wil mijn geest bevrijden

van nijd en van verdriet

van trots en pijn en schaamte

en ook gramschap wil ik niet

Ik wil mijn geest bevrijden

maar soms ben ik te moe

en te lui, te vadsig en hebberig

en soms weet ik gewoon niet hoe

soms weet ik gewoon niet hoe

Ik wil mijn geest bevrijden

van honger en van dorst

van tomeloze woede en ook spijt

die boete ben ik liever kwijt

O, nu is het tijd om te groeien

tot ik eindelijk begrijp

dat ik alle kennis in mijn hoofd en handen hou

en nooit meer messen slijp

en nooit meer nooit zeg

Ik wil mijn geest bevrijden

van lust, hebzucht en macht

ik wil dat elke cel en elke vezel in mij weet

dat je beter niks verwacht

O, nooit meer eenzaam en nooit meer ijdel

en ook afgunst, da’s niks voor mij

en al die dwaze vooroordelen

met telkens weer die spijt

Oh

Ik wil mijn geest bevrijden

van de angst voor de angst want die cirkelt het langst

morgen misschien, ja morgen zal je wel zien

morgen ben ik nooit meer bang

Morgen ben ik nooit meer bang

nooit meer bang

nooit meer bang

Morgen ben ik nooit meer bang

Duiveltjelief

Mag ik jouw kameraadje zijn
Al is ’t maar voor heel even
Ik wil weten wie er in jou schuilt
En wat er jou doet leven

Mag ik jouw toeverlaatje zijn
Daar ben ik in bedreven
Die he maar dit zou ik nooit moeten doen mens
Je knipoogt naar het leven

Mag ik in jouw ziel grasduinen
Nippen aan je bron
In de diepte van je dromen verdwalen
Zoeken naar je talisman
Naar je talisman

Ik wil je Duiveltjelief zijn
Duiveltjedief zijn

En mag ik dan jouw lied bezingen
Je tonen wie je bent
De nacht was lang jij mag ontwaken
Dit is jouw moment

Ik wil weten wat je drijft en waar je ooit zou willen staan
Op de hoogste berg, in de diepste dalen
Wil je landen op de maan
Of nog iets verder gaan
Tot waar de sterren staan

Ik wil je Duiveltjelief zijn
Duiveltjedief zijn

Of nog iets verder gaan